Ανείπωτη θλίψη στην Αλμωπία

Πέρασε κιόλας μία βδομάδα από τη μέρα που δύο νέα παιδιά, δυο παλικάρια του χωριού μας, έχασαν τη ζωή τους με άδικο και βίαιο τρόπο. Το αίμα όλων μας πάγωσε στο άκουσμα της είδησης και η βαριά σκιά του πένθους σκέπασε όχι μόνο τα σπίτια τους, αλλά ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή. Και, όσο και αν η ελληνική γλώσσα είναι τόσο πλούσια, δύσκολα βρίσκει κανείς τα κατάλληλα λόγια, τα λόγια εκείνα που θα μπορούσαν να σταλάξουν λίγο βάλσαμο στις ψυχές των δικών τους. Όλοι πενθούμε με ένα πένθος βουβό, αμήχανο, αβάσταχτο.

Ο θάνατος νέων ανθρώπων είναι από μόνος του γροθιά στο στομάχι, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για παιδιά δικά μας, των οποίων οι γονείς είναι αγαπημένοι συγχωριανοί, φίλοι, συνάδελφοι. Γνωρίζω καλά και τις δύο οικογένειες. Πρόκειται πραγματικά για ανθρώπους που το κύριο μέλημά τους είναι τα παιδιά τους. Άνθρωποι με αγάπη, στοργή, στήριξη και εμψύχωση. Άνθρωποι που είναι πάντα δίπλα στα παιδιά τους, τα συμβουλεύουν και τα καθοδηγούν για το καλύτερο.

Ας μου επιτραπεί να κάνω ιδιαίτερη μνεία στη μητέρα του ενός, αγαπημένη φίλη και συνάδελφο. Είχα την τύχη να είμαι μαζί της στο ίδιο σχολείο επί σειρά ετών. Και λέω είχα την τύχη, γιατί πραγματικά είναι τύχη να συμπορευόμαστε με ανθρώπους τόσο δοτικούς, τόσο μεγαλόψυχους, καλοπροαίρετους, χαρούμενους. Ανθρώπους με Α κεφαλαίο. Την αγαπώ και την εκτιμώ βαθύτατα και δηλώνω συγκλονισμένη για την απώλειά της. Η σκέψη μας είναι διαρκώς πλάι της.

Δυστυχώς, η αγάπη από μόνη της δεν είναι ικανή να προστατεύσει αυτούς που αγαπάμε. Παράγοντες αστάθμητοι υφαίνουν το νήμα της ζωής μας και καθοδηγούν τα βήματά μας. Και εκεί είναι που το μεγάλο «γιατί» ζητάει απαντήσεις που δεν μπορούμε να δώσουμε.

Νίκο και Κωνσταντίνε, δε θα αφήσουμε τη λήθη να ξεθωριάσει τη μνήμη σας. Μπορεί να μη σας γνωρίσαμε καλά, γνωρίζουμε όμως τους εξαίρετους γονείς σας. Και ο κανόνας λεει πως από εξαίρετους γονείς βγαίνουν εξαίρετα παιδιά.

Χάριν επιλόγου θα ήθελα, ως μητέρα και εκπαιδευτικός, να απευθύνω δυο λόγια στους νέους ανθρώπους. Η ζωή σας και τα νιάτα σας είναι πολύτιμα αγαθά, είναι ανεκτίμητης αξίας. Αγαπήστε τα και σεβαστείτε τα όπως τους πρέπει. Περιφρουρήστε με κάθε τρόπο τα όνειρά σας, γιατί, όταν εσείς είσαστε καλά, είναι και όλοι αυτοί που αγαπάτε και σας αγαπούν. Είναι καλά ολόκληρη η κοινωνία, γιατί εσείς είσαστε το μέλλον και η εγγύηση για έναν καλύτερο κόσμο.

Νόπη Θεοδωρίδου - Ακοΐνογλου

Εκπαιδευτικός και μητέρα